Film Dinamit ( Dynamite )

فیلم دوگانگی رفتار جوانان در جامعه، چه آنهائی که دچار هوای نفس شده اند( اکبر، ساناز، زیبا و....) و چه آنهائی که به معنویت گرایش پیدا کرده اند( هادی، محمد حسین و....) را به نمایش می گذارد و در ادامه به استحاله قشر به اصطلاح حزب الهی می پردازد، قشری که نه تنها با جامعه و مظاهر غربی مشکل دارد، بلکه در طول زمان، با خودی ها نیز زاویه پیدا می کند و به دو عنصر حزب الهی "افراط گرا- تند رو" و حزب الهی "اصلاح طلب- میانه رو" تقسیم می شود. هادی (پژمان جمشیدی) معرف شخصیت نوع اول؛ و محمد حسین (احمد مهران فر) معرف نوع دوم از این تیپ افراد هستند و در سمت مقابل آنان، ما جوانانی را مشاهده می کنیم که اهل پارتی و مشروب و رقص و پایکوبی و دورهمی های آنچنانی بوده، کاری به مقوله های دینی و مذهبی ندارند.کارگردان، مسعود اطیابی برای نشان دادن ماهیت دوگانگی موجود نزد دو قشر مذکور، با همسایه نمودن آنها در یک مجموعه آپارتمانی، زمینه لازم را برای معرفی دنیای متفاوت آنان و قرائت بیانیه سیاسی محتاطانه خود بوجود می آورد. او معتقد است، جامعه به هر دو قشر نیاز دارد و هیچکدام از آنها حق دخالت در امور دیگری را ندارد. او با زیرکی خاص در یک روز و یک ساعت؛ دو برنامه "دعای کمیل" و "پارتی مختلط" را در دو طبقه ساختمان برگزار می کند؛ تا با استفاده از طنز موقعیت پیش آمده، اتفاقاتی را که روزانه ممکن است در بسیاری از نقاط کشور رخ دهد، در قاب دوربین به نمایش بگذارد.

برگ برنده مسعود اطیابی در دینامیت، به نوعی دیدگاه پوپولیستی موجود است! پوپولیسم یا عوام گرایی به دیدگاهی گفته میشود که در آن سعی شود از توده و عوام مردم تمجید کنند و به گونه ای عوام را در مقابل خواص قرار دهند، عینا چیزی که در دینامیت میتوان دید، جوانان پرشور و اهل دل در مقابل دوطلبه دین مدار و مرشد! همین تقابل فکری بین دو گروه ، محرک اصلی استقبال فیلم توسط مردم خسته از شرایط نامعمول امروزِ کشور است.موسیقی متن فانتزی وشاد با سیر اتفاقات فیلم همخوانی خوبی دارد و به ارتباط بیننده با فیلم یاری میکند. ظاهرا فیلمساز در کنارموقعیت های کمیک، قصد انتقاد از وضع سیاسی اجتماعی حال کشور را داشته اما به دلیل شعار زدگی های تکراری در دیالوگ ها، متاسفانه آنچنان در این امر هم موفق نبوده است. پایان فیلم هم به ممکن ترین شکل، قابل پیش بینی است و کلیشه وارترین پایان بندی را همچون اکثر آثار کمدی ایران در آن شاهد هستیم.در کل به دینامیت، بیش تر از یک اثر خنده دار و صرفا سرگرم کننده برای تماشاگران ، پس از مدت ها دوری از سینما نمیتوان نگریست! و مطمئنا لحظات شاد و مفرحی را برای شما و خانواده تان فراهم خواهد کرد.