Film 2 Sa'at Ba'ad Mehrabad ( 2 hours later Mehrabad )

یکی از مهمترین حقیقت های یک فیلم، بیان یک مسئله از دید نویسنده آن است. نویسنده کارگردان را با خود همراه کرده و تماشاچی را به دنیای فیلم دعوت می کند. اما روش برخورد با تماشاچی به چندین روش است: کارگردان تصور خود را از یک مسئله بیان کرده و ایدئولوژی صادر می کند. در این روش، تماشاچی فیلمی می بیند که به او بازخورد جامعه یا دیدگاه نویسنده را در مورد مسئله ذکر شده نشان می دهد. حضور تماشاچی از این معبر، اگر فقط بیننده بودن نباشد، در انتها به رد یا قبول کردن تفکر نویسنده می رسد. کارگردان ایدئولوژی صادر نکرده و مسئله را بیان می کند. در این روش، تماشاچی با دو قسم فیلم به طور کلی مواجه است. در قسم اول، کارگردان حضوری پررنگ داشته و به زایش سوال در ذهن مخاطب می پردازد. حال مخاطب یا در درون ماجرا قرار می گیرد و به دنبال پاسخ هایی برای سوالات مطرح شده است ، یا اینکه به بیرون فیلم رفته و به دنبال پاسخ هایی برای آن است. بعنوان مثال، فیلمی همچون درباره الی، تو را دعوت به بودن در فیلم و یافتن پاسخ ها می کند، اما فیلم هایی که مثلا انتهای باز دارند، تماشاچی را به بیرون فیلم هدایت کرده و پاسخ سوالات زاییده شده را از بیرون فیلم باید یافت.

دو ساعت بعد، مهرآباد» داستان روانپزشکی با نام شعله با بازی اندیشه فولادوند را روایت می کند که بعد از مرگ همسرش در شرایط روحی بدی است. او با یافتن عکس زنی در وسائل همسرش در گذشته او کنجکاو می شود و این باعث می شود او به شهری جنوبی سفر کند که همسرش در آنجا تدریس می کرده است. در آنجا با یکی از دوستان همسرش مواجه می شود و در پی یافتن سلما دختری که عکس او را پیدا کرده است می گردد. هنگامی که سلما را می یابد از روبرویی با او منصرف می شود و در انتها متوجه می شود که باردار است.