Film Samfounie Nohom ( Symphony No. 9 )

وقتی کارگردانی بعد از ۱۷ سال تصمیم به ساخت فیلم می گیرد، به اندازه کافی کنجکاوی را برای تماشایش برمی انگیزد. «سمفونی نهم» مانند برخی از آثار قبلی هنرمند درباره مرگ است که سویه های فانتزی دارد، با این تفاوت که این جا علاوه بر مرگ نقشی برای عشق هم قائل شده است. البته چنان که برخی گفته اند، روایت هنرمند از مرگ چونان فیلم سازان بزرگ و مرگ اندیش گذشته نیست

محمدرضا هنرمند بعد از سالها دوری از سینما در سال ۱۳۹۷،با ساخت فیلم سمفونی نهم در ژانر فانتزی و سو رئال بازگشته است.
سمفونی نهم،دارای یک ایده و تم و جذاب است که جایش در سینمای ایران بسیار خالی بود و هنرمند هم توانست تا حدودی به این ایده سر و سامان دهد و با کم و کاستی هایش فیلم را بسازد و مخاطب به هنگام تماشای فیلم با حال و هوای خاصی روبه رو شود.

آنچه "سمفونى نهم" را از دیگر فیلمهایى كه درباره مرگ ساخته شده اند متمایز مى كند، نگاه فانتزى و لحن طنزآمیز آن نسبت به این مقوله ى تلخ و تاریك است.
هنرمند در "سمفونى نهم" با نگاهى تاریخى مرگ بسیارى از بزرگان تاریخ این سرزمین را از كورش كبیر گرفته تا رابعه بنت كعب و امیركبیر به تصویر مى كشد و به سراغ افراد عادى هم مى رود.
این فیلم توانسته است با طرح یك موقعیت خلاقانه از مرگ، با نگاهى تاریخى و معناگرایانه به این مقوله بپردازد و مخاطب را با اثرش همراه و همسو كند.
نباید فراموش كرد كه فیلمى چون "سمفونى نهم" با این پروداكشن عظیم، قطعا نیازمند تسلط فیلمساز بر موقعیتهاى تاریخى، شناخت كاراكترها و توانمندى او در ایجاد تمایز در برهه هاى مختلفى از تاریخ به لحاظ ویژگى هاى زیستى، فرهنگى و ... بوده است كه این رخدادها در آن اتفاق افتاده اند و هنرمند با كارگردانى و اجراى دقیق و مهندسى شده اى با مهارت از عهده این بخش مهم برآمده است.

فیلم بر خلاف نوشته برخی از همکاران منتقد، نه شیوه رئالیستی دارد، نه سورئالیستی است، نه تاریخی، نه طنز و نه درباره مرگ؟!. فیلم برآمده از افکار مغشوش، نگران و نگاه عمیق اجتماعی و سیاسی نویسندگان آن " محمد رضا هنرمند" و بیشتر " حامد افضلی"، نسبت به واقعیت هائی است که رخ داده و در حال رخ دادن است. فیلمی هشدار گونه برای ثبت در تاریخ، تا مخاطبین خاص نگاهش بکنند و از آن درس و عبرت بگیرند، اما اینکه پیچیدگی و لایه لایه بودن اپیزود های متعدد فیلم، امکان درک چنین فیلم با مفهومی را به آنان خواهد داد، یا نه؛ و اینکه همچون کوروش، کمبوجیه، بردیا، هیتلر، امیرکبیر، بکتاش و.... زمانی متوجه امر خواهند شد که ملکوت الموت بالای سرشان ایستاده و میگوید: المامور معذور، جای سوال دارد.
"هنرمند" در این میان روس ها و انگلیسی ها را نیز بی نصیب نمی گذارد و با اعلام اینکه "روس های حرامزاده دارند، می رسند" از زبان موتورسوار توریست آلمانی؛ و اینکه "سفیر مختار انگلیس در ایران با شاه دست به یکی کردند تا حکم قتل امیرکبیر صادر شود" از زبان ملک الموت، (حمید فرخ نژاد) اشاره صریح به نکاتی دارد که برای تاریخ دانان کاملا قابل فهم است؟!