فیلم آتش بس ۲

Atash Bas 2

به مثابه یک فیلم تلویزیونی سرگرم کننده می ماند که در ابعاد سینمایی ساخته و پرداخته شده است. با بازیهایی که سعی دارد نمک فیلم را یکدست نگه دارد اما همواره یا شور است یا بی نمک.

فاطمه صدرا

یک زوج جوان که صاحب فرزند هم هستند، بدون فرزندشان قصد دارند راهی یک سفر شوند اما در فرودگاه به طور اتفاقی دکتر مشاور خانوادگی خود را پس از مدتها می بینند و سر گله و شکایت از یکدیگر نزد او باز می کنند. آقای دکتر هم سعی می کند اختلاف آنها را حل نموده و بر مشکل عدم مسافرت رفتن ده ساله آنها که پشت این اختلافات پنهان شده فائق آید... و اما 20 نکته درباره محتوای این فیلم : 1 - برخلاف آتش‎بس1 این فیلم را باید دارای محتوایی غنی تر دانست و آمیخته ای از مفاهیم روانشناسی نوین و اسلام در آن به چشم می‎خورد. هر چند که نویسنده و کارگردان این کار در مصاحبه‎ای گفته بود که حرف‎های قدیمی مذهبی نمی زند و علم روز روانشناسی را به تصویر کشیده است اما به نظر می‎رسد حتی ناخودآگاه مفاهیمی اسلامی هم در این فیلم جای گرفته اند. شاید بهترین تعریف محتوامحور را خود خانم میلانی ارائه داده، آنجا که گفته است : آتش‎بس2 انتقادی طنز به روابط زوج هایی است که تحصیل کرده و امروزی هستند اما در روابط بین خود دچار مشکل هستند و باید به مشاور مراجعه نمایند. 2 - غصه مشترک در اکثر فیلم‎های سینمایی در این فیلم هم وجود دارد و آن اینکه متأسفانه حجاب جز سلیقه چیز دیگری نیست و در هر فیلم به یک شکل وجود دارد. قبح و گناه بیرون بودن موی خانم‎ها که به طور کلی از بین رفته و نمایش گردن و گوشواره هم به آن اضافه شده است. اضافه کنید به این مسائل، نمایش پای خانم روی کاناپه که معلوم نیست چه ضرورتی جز قبح‏شکنی دارد و یا پرستار بیمارستان لاک زده و آرایش کرده و غیره. تأسف‎انگیزتر آنکه سخن گفتن از این موضوع هم ظاهراً برای برخی در جامعه مایه عقب ماندگی است!!! 3 - هر چند دکتر مشاور راهنمایی های خوبی هم به این زوج می‎کند اما متأسفانه یکی از مهمترین مشکلات را نادیده می‎گیرد و هیچ توجهی به آن نمی‎کند. آنجا که به شیوه آشنایی این زوج که منجر به ازدواج شده اشاره می‎شود. عشق دختر به پسری در کافه تریا آنهم به خاطر خال گوشتی پشت گوش که که از نظر دختر شبیه قورباغه و جالب است معیار ازدواج است؟ چه بسا یکی از دلایل مهم اختلافات خانوادگی همین نحوه آشنایی‎ها و عدم توجه به معیارهای اسلامی و حتی عرفی جامعه اصیل ایرانی است. 4 - نمایش عشوه عروس مقابل مادرشوهرش که بچه می‎خواهد هرچند بار طنز دارد اما با عرف جامعه مبتنی بر حیا در ایران اسلامی متفاوت است! البته اگر فرض کنیم که مادرشوهر هم خود برابر آنچه در فیلم نشان داده شده اهل همین طیف است مشکل حل می‎شود و این رفتار به راحتی توجیه می‏گردد. البته از این عشوه‎ها و حرکات شبه موزون در فیلم باز هم می‎شود دید که ظاهراً در سینما برخلاف صدا و سیما دست تهیه‎کنندگان بازتر است!!! 5 - نمایش مهمانی مختلط با لباس‎های غیراسلامی و آرایش تند خانم‎ها و سربه‎سر گذاشتن مردی با همسر مرد دیگری (پژمان جمشیدی در نقش دوست بهرام رادان که جوک‎گفتن میترا حجار را به سخره می‎گیرد) اگر یک برش از نگرانی عمیق روابط امروزی است اشکالی ندارد به شرط آنکه راهکاری هم برای حل آن ارائه شود اما ظاهراً این فیلم در صدد طرح این نگرانی نیست.

محمد لطفی زاده