میرکریمى براى ساده بیان کردن داستان فیلمش با هماهنگ کردن امکانات پیچیده سینمایى مانند فیلمنامه، طراحى صحنه و لباس، مونتاژ، موسیقى، بازى ها و البته عناصر کارگردانى مانند دکوپاژ و میزانسن استفاده کرده است.هیچ صحنه ا دیالوگى از فیلم اضافه و نابجا نبوده و به درستى در فیلم گنجانده شده است. به طور مثال وقتى همراهان مریض لاعلاجى از دکتر مى پرسند که آیا امیدى براى زنده ماندن مریض شان است و با جواب رد دکتر مواجه مى شوند، همراهان مریض از دکتر راه چاره مى خواهند. دکتر در جواب آنها مى گوید که از هیچ کس کارى ساخته نیست و مثال فردى را مى زند که در ته چاهى در کویر گرفتار آمده. در نهایت همراهان مریض تنها راه چاره را زیارت مى دانند. و چه زیبا در فصلى دیگر از فیلم مى بینیم که خود دکتر در شرایطى مانند آنچه مثال زده گرفتار مى شود و در نهایت دست پسرش او را نجات مى دهد.
