ابوالقاسم طالبی که سال هاست در سینما و تلویزیون فعالیت می کند اما در سال 1390 با ساخت فیلم "قلاده های طلا" و جنجال هایی که بر سر این اثر بوجود آمد بر سر زبان ها افتاد. "یتیم خانه ایران" اولین فیلم طالبی پس از "قلاده های طلاست".
"یتیم خانه ایران" تاکید دارد که فیلم براساس داستانی واقعی ساخته شده اما حتی راوی اصلی این داستان نیز می گوید که براساس شنیده ها این داستان را تعریف کرده و سند و مدرکی از آن موجود نیست. شاید بهتر بود سازندگان تا این حد بر روی واقعی بودن داستان فیلمشان متمرکز نمی شدند.
فیلم طالبی قصد دارد قهرمانی به نام محمد جواد بنکدار را به مخاطب معرفی کند اما موقعیت هایی که برای او می سازد چنان بد و فرسوده هستند که قابلیت قهرمان سازی از این شخصیت را به طور کامل دفع می کنند.
شاخ و برگ اضافی که در داستان وجود دارد به کمک داستان اصلی نمی آید و آن را تکمیل نمی کند.
فیلمنامه "یتیم خانه ایران" پیام های سیاسی اش را به طور غیرمستقیم به مخاطبش ارائه نمی کند و آن ها را با دیالوگ های شعاری و گل درشت بیان می کند که زبان امروز سینما نیست.
این فیلم با توجه به بودجه زیادی که برای ساختش صرف شده، می بایست کیفیتی به مراتب بهتر از این داشت اما این فرصت به راحتی از دست رفته است تا فیلم حتی به سختی بتواند خودش را به عنوان اثری قابل قبول مطرح کند.
